Recenzja: Błękitnokrwiści Tom 1 – Melissa De La Cruz

Błękitnokrwiści Tom 1 – Melissa De La Cruz

Seria: Błękitnokrwiści

Wydawnictwo i data: Jaguar 2010-03-10

Ocena: * * *

Opis wydawnictwa:

Schuyler Van Alen nie sądziła, że jest kimś więcej niż tylko normalną nastolatką. Bardziej normalną niż jej koleżanki. W doborowym towarzystwie dziewcząt z elitarnej prywatnej szkoły, Schuyler wyglądała jak brzydkie kaczątko, ale nie przeszkadzało jej to… Do dnia, w którym skończyła piętnaście lat. Żyły na przedramionach dziewczyny nabrzmiały, tworząc przerażającą mozaikę błękitów i fioletu. Pojawił się głód – potworne łaknienie, którego nie mógł zaspokoić ludzki posiłek. Schuyler zaczęła się zmieniać – w kogo? Wszystko splata się w czasie z tragiczną śmiercią jednej z uczennic Duchesne. Czy tragedia ma coś wspólnego z Schuyler? I dlaczego Jack Force, najprzystojniejszy i najbardziej pożądany chłopak w szkole nagle zaczął zwracać uwagę na ignorowaną dotąd koleżankę? Schuyler chce poznać sekret Błękitnokrwistych, ale prawda może ją wiele kosztować. Świat wampirów rządzi się własnymi prawami, a ten, kto ich nie przestrzega – ginie.

Recenzja:

Zdziwiłam się gdy zobaczyłam Błękitnokrwistych, leżących sobie spokojnie na jednej z półek w miejskiej bibliotece. Jednocześnie byłam szczęśliwa, że mam okazję przeczytać dość popularną ostatnio książkę za darmo, więc bez wahania wypożyczyłam ją i zabrałam się do lektury. 

Pierwsze wrażenie? Niesamowite tempo czytania. Księżka wciąga, zdecydowanie ze względu na język – młodzieżowy i bardzo przystępny.  Przewracałam strony, z każdą następną, czując głód wiedzy na temat wampirów, która, przyznaję,  została całkowicie zaspokojona.  Wiele z was narzekało na ogromną ilość, pojawiających się,  nazw elitarnych sklepów, projektantów, samochodów. W jakimś stopniu rozumiem autorkę – chciała ukazać wszechobecny materializm i oczywiście płytkość popularnych dziewczyn w Duchesne. W kształtowaniu ‘elity’ szkoły, ten zabieg bardzo jej pomógł. Nie jestem jednak do końca przekonana, czy nie było to zwykłe pójście na łatwiznę, uczepienie się stereotypów…

Szablonowość – to jest problemem tej książki. Mimo, że czyta się ją bardzo przyjemnie, nie trudno zauważyć wielu utartych już wzorów, takich jak przeciętna , trzymająca się na uboczu, dziewczyna, której  nienawidzi ta najbardziej popularna, a którą zaczyna interesować się  największy przystojniak… (Skąd ja to znam) 

Brakowało mi też grozy, którą reklamuje opis wydawnictwa. Według mnie, w tej pozycji, przeważa nadzwyczajny spokój. Jaka jest tego przyczyna? Nic się nie dzieje!  Nie mamy tu właściwie akcji, tylko wydarzenia, które zapewniają, że czytelnik się nie nudzi.  Traktuję pierwszy tom jako wprowadzenie,  zapewnienie nam odpowiedniej wiedzy na temat Błękitnokrwistych, więc ten defekt mogę jak najbardziej wybaczyć.  Pewnie w kolejnych częściach będzie więcej o tajemniczych zgonach i  ich przyczynach. 

Oczywiście nie chcę skupiać się tylko na złych stronach tej pozycji. W kilku miejscach mnie zaskoczyła, a wątek prawie-kryminalny był dość interesujący.  Wykreowane przez Melissę De La Cruz wampiry są zupełnie inne, niż  mogłoby się wydawać, a główna bohaterka nie jest Sierotką Marysią, co jest,  niestety, dość często spotykane w lekturach tego typu. 

Podsumowując, uważam książkę za całkiem dobrą, w kategorii czasoumilaczy – leciutkich lektur, które właściwie niczego nas nie uczą, ale strasznie wciągają.  Polecam  osobom  szukającym rozrywki na weekendowe wieczory, albo, jak to bywa w moim przypadku,  w trakcie jazdy do szkoły : )

Ocena: 7,2/10