Recenzja:Desiree, czyli czas próby - Heidi Hassenmuller

Desiree, czyli czas próby – Heidi Hassenmuller

Wydawca i data: Ossolineum 2010-02-24

Ocena: * * * * *

Opis wydawcy:

Désirée jest młoda, zakochana i wydaje się, że życie stoi przed nią otworem. Niespodziewanie jednak jej chłopak ginie w wypadku, a ona musi nauczyć się z tym żyć. Na dodatek zaczyna mieć problemy z chodzeniem, a po wielu błędnych diagnozach zostaje skazana na wózek inwalidzki. Dziewczyna nie poddaje się, przekonuje się, czym jest prawdziwa przyjaźń, miłość i jak wiele znaczy w życiu cel, do którego dąży.

Recenzja:

Są dwa rodzaje książek, które służą mi pomocą w beznadziejne dni: zabawne i przytłaczające. Pewnie zastanawia was, czemu te drugie…  Tylko dlatego, że czytając o nieszczęściach dotykających innych  zaczynam mieć świadomość, że moje narzekania i doły są zupełnie bezpodstawne. Teraz, tak się złożyło, że mam  niesamowicie smutny tydzień, zupełnie bez przyczyny! Najchętniej usiadłabym i płakała cały dzień, ale przecież tak nie można. Sięgnęłam więc po „Desiree czas próby.  Po opisie wydawnictwa, chyba nie macie wątpliwości, do której z grup należy ta książka, prawda?

Po pierwszych stronach, byłam zszokowana. Głupawy romans w wydaniu H. Hassenmuller? Nie, nie nie! To nie może być prawda! Czyżby moja ulubiona autorka napisała zwykłą, mało ambitną powieść dla nastolatek? Miałam ochotę zamknąć tą książkę i do niej nie wracać, bo naprawdę bałam się, że zrujnuje ona moje wyobrażenie o twórczości Heidi. Uważam jednak, że nie powinno się kończyć książki w połowie, a już na pewno nie na początku!  Mój upór zrobił swoje i czytałam dalej.

Na szczęście dalsza część powieści zupełnie zrekompensowała felerny początek, przez który, o mało co, nie odłożyłam powieści na półkę! Heidi stworzyła cudowną i wzruszającą historię o pokonywaniu trudności i wierze w sens życia, która niesamowicie motywuje do cieszenia się każdym dniem. W dodatku, jest to historia oparta na faktach, co sprawia, że postacie w niej opisane  są bardzo rzeczywiste, a we mnie wzbudził się ogromny podziw dla głównej bohaterki, tytułowej  Desiree, którą bez oporów, można nazwać kobiecą wersją biblijnego Hioba. 

Charakterystyczną cechą stylu pisania H. Hassenmuller jest używanie prostego  języka. Autorka posługuje się nim płynnie, opisując najbardziej skomplikowane uczucia i sytuacje  za pomocą banalnych słów. Niektórzy z was mogą uznać to za wadę, ja, osobiście, postrzegam to jako zaletę. Inną cechą twórczości tej autorki jest dynamika. Zdarzenia przechodzą w czasie, czasem lekko „skacząc”, zapobiegając znudzeniu czytelnika. Mimo to, niekiedy brakowało mi rozwinięcia pewnych sytuacji  i żałuję, że Heidi tego nie zrobiła, bo dodanie kilku stron do tej krótkiej książki, nie byłoby błędem.

Chętnie przeczytałabym kontynuację tej książki,  gdyż jej końcówka, tak naprawdę niczego nie wyjaśnia, ani wbrew pozorom, nie kończy historii Desiree. Polecam do przeczytania, szczególnie gdy wydaje nam się, że gorzej być nie może, ale także w każdej, wolnej chwili. Mimo pozorów, jakie stwarza opis wydawcy, jest to powieść głównie o nadziei i walce, które nadają sens naszemu życiu. Ta książka nauczy nas pewnych ważnych prawd życiowych, które warto, a nawet trzeba, poznać. Szczerze zachęcam. 

Okładki opisywać nie będę, bo opisywanie obrazów to jednak nie moja działka. Powiem tylko, że mi się podoba.

Ostateczna ocena 9,3/10